Ο Ερυθρός Σταυρός, ένας διεθνής οργανισμός ανθρωπιστικού χαρακτήρα, ιδρύθηκε με σκοπό την προσφορά βοήθειας στα θύματα των πολέμων. Σε καιρό ειρήνης παρεμβαίνει σε περιπτώσεις καταστροφών, ενώ ασχολείται ιδιαίτερα με το ζήτημα των προσφύγων.

Αφορμή για την ίδρυση του Ερυθρού Σταυρού στάθηκε η Μάχη του Σολφερίνο. Κατά τη διάρκεια της μάχης αυτής, όπου οι Γάλλοι νίκησαν τους Αυστριακούς, ο Ζαν Ανρί Ντυνάν, έχοντας δει με τα μάτια του την αγριότητα του πολέμου, οργανώνει ένα δίκτυο βοήθειας με τη βοήθεια ντόπιων εθελοντών.

Στο βιβλίο του «Αναμνήσεις από το Σολφερίνο», προτείνει οι τραυματίες και όλοι όσοι τους φροντίζουν να θεωρούνται ουδέτεροι, ακόμα και στο πεδίο της μάχης. 

Το 1863, ιδρύεται η Διεθνής Επιτροπή για τη Βοήθεια των Τραυματιών και έναν χρόνο αργότερα υπογράφεται η Σύμβαση της Γενεύης, όπου αναγνωρίζεται ο ρόλος της Επιτροπής, καθώς και η υποχρέωση του να προστατεύονται και να περιθάλπτονται οι τραυματίες. 

13 χρόνια αργότερα η Διεθνής Επιτροπή για τη Βοήθεια των Τραυματιών, μετονομάζεται σε Διεθνή Επιτροπή Ερυθρού Σταυρού.

Το Ελληνικό Τμήμα του Ερυθρού Σταυρού ιδρύεται σαν σήμερα το 1877 υπό της προστασία της Βασίλισσας Όλγας, με πρώτο πρόεδρο τον Μάρκο Ρενιέρη.  

Η δράση του ΕΕΣ επεκτείνεται και εκτός των ελληνικών συνόρων, με αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας σε διάφορα μέρη του κόσμου.

Έργο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού υπήρξε η ίδρυση Σταθμών Πρώτων Βοηθειών, Κέντρων Αιμοδοσίας, σχολών Νοσηλευτικής, νοσοκομείων και της Υπηρεσίας Αναζητήσεως αγνοουμένων.