Η Ιατρική, η Οδοντιατρική και η Νοσηλευτική, που συναποτελούν τις επιστήμες υγείας, συνίστανται από ένα θεωρητικό (π.χ. την ιατρική επιστήμη) και ένα πρακτικό μέρος (φροντίδα υγείας), που αποτελείται από τρεις επιμέρους πράξεις (την πρόληψη, τη θεραπεία και την αποκατάσταση).
Για να είναι επιστημονικές οι τρεις αυτές παρεμβάσεις σε μεμονωμένα άτομα (κλινική ιατρική) ή ομάδες ατόμων ή πληθυσμούς (κοινοτική ιατρική), θα πρέπει η διάγνωση, η αιτιολογία και η πρόγνωση να βασίζονται στην εφαρμοσμένη επιστημονική ιατρική έρευνα.
Η φύση της έρευνας αυτής είναι επιδημιολογική, εφόσον αναφέρεται σε συναρτήσεις συχνότητας νοσημάτων (επίπτωση, επιπολασμός), που αποτελούν στοιχεία του ορισμού της επιδημιολογικής έρευνας.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Πρόλογος v
1. Μέτρα συχνότητας των νοσημάτων 1
2. Βασικές αρχές ανάλυσης των επιδημιολογικών δεδομένων 29
3. Συστηματικά σφάλματα στις επιδημιολογικές μελέτες 55
4. Στατιστικά μοντέλα για την ανάλυση των επιδημιολογικών δεδομένων 85
5. Ανάλυση δεδομένων: Μη μπαγιεσιανή προσέγγιση 115
6. Η έννοια του αποδοτέου κλάσματος στην εφαρμοσμένη ιατρική έρευνα 145
7. Διαστρωματική ανάλυση δεδομένων 171
8. Διαστρωμάτωση επιδημιολογικών δεδομένων 185
9. Τροποποίηση του μέτρου αποτελέσματος και σύγχυση στην εφαρμοσμένη ιατρική έρευνα 209
10. Αλληλεπίδραση καπνίσματος και αμίαντου στην εμφάνιση καρκίνου του πνεύμονα 225
11. Ορθολογικές κλινικές αποφάσεις Η έννοια του θεραπευτικού ουδού 251
12. Κλινικοί πίνακες επιβίωσης 283
EXCURSUS
13. Αιτιότητα 307
14. Επιστημονική εξήγηση 329
15. Το υπόδειγμα της λογιστικής παλινδρόμησης στη διαγνωστική έρευνα 349
Ευρετήριο 367