«Και αν η Ομόνοια δεν κατόρθωσε να γίνει η πλατεία που μας ενώνει,
σίγουρα -και σ’ αυτό ομονοούμε όλοι- παραμένει ο καθρέπτης της πόλης μας.
Τα νερά του συντριβανιού, οι τζαμαρίες των καφενείων, τα παράθυρα των
διερχόμενων τροχοφόρων, στιγμιότυπα θεατών και αθεάτων,
ταιριαστά και αταίριαστα κρυσταλλάκια ενός πάντα παρόντα Δρομέα,
αντανακλούν τις αντιφάσεις, τις ετερογένειες, τις διαφορετικότητες,
που συνυπάρχουν, συνδυάζονται και σκηνοθετούν
την δική μας καθημερινότητα.»
Νοέμβριος 2020
Άρτεμις Χατζηγιαννάκη

Πίνακες ζωγραφικής: Άρτεμις Χατζηγιαννάκη
Κείμενα: Νίκος Βατόπουλος