Εμείς οι ίδιοι καταδικάσαμε τα παιδιά μας να ζουν μέσα στην τσιμεντούπολη και,ως αποτέλεσμα, η αποξένωση από το φυσικό περιβάλλον οδηγεί ψυχή και σώμα στην αλλοτρίωση.
Ας μάθουν, λοιπόν, τα παιδιά μέσα από αυτό το παραμύθι ότι το δάσος, πέρα από τη σκιά και τη δροσιά που χαρίζει, φιλοξενεί στην αγκαλιά του κι έναν «μικρό, μεγάλο κόσμο», άγνωστο στους περισσότερους ανθρώπους της πόλης, παιδιά και ενήλικες.
Όταν, λοιπόν, χάνονται τα δάση, χάνεται κι αυτός ο όμορφος και θαυμαστός κόσμος.