«… Από μικρό παιδί έμαθα να θαυμάζω άλλα και να θλίβομαι για την τύχη (ή, μάλλον, την ατυχία) αυτών των τόσο δυναμικών συμπατριωτών μας, που εγκατέλειψαν τις πατρογονικές εστίες τους και έφθασαν εδώ κυνηγημένοι αλλά και αποφασισμένοι να δημιουργήσουν μια νέα ζωή… Έφηβος πια στο Γυμνάσιο, άκουγα συχνά να επαναλαμβάνονται με θαυμασμό δύο ονόματα, πραγματικοί θρύλοι: Ωνάσης και Μποδοσάκης. Πρόσφυγες κι αυτοί από τη Μικρά Ασία, που μεγαλούργησαν, ο ένας στο εξωτερικό, ο άλλος εδώ στην Ελλάδα.
Σιγά-σιγά, καρφώθηκε στο μυαλό μου και έγινε έμμονη ιδέα: έπρεπε κάποτε να επισκεφθώ και να γνωρίσω αυτά τα μέρη, στα οποία έζησαν οι πατεράδες και οι παππούδες των ανθρώπων που, παρ’ όλες τις δυστυχίες τους, δεν λύγισαν, έμειναν όρθιοι, σαν νέοι ακρίτες, δημιούργησαν και πολλοί από αυτούς κυριολεκτικά μεγαλούργησαν.
Η επιθυμία μου έμεινε, δυστυχώς, ανεκπλήρωτη και το τόσο ποθητό ταξίδι στη Μικρά Ασία μακρινό όνειρο. Οι υποχρεώσεις που είχα με οδηγούσαν προς άλλες κατευθύνσεις. Και μια-δυο φορές που έτυχε να επισκεφθώ την Κωνσταντινούπολη, δεν είχα τον χρόνο για να προχωρήσω πιο πέρα.
Ξαφνικά, πριν από μερικές εβδομάδες, ένα τηλεφώνημα ήλθε να κάνει το απραγματοποίητο όνειρο πραγματικότητα. Ο κ. Ανδρέας Χατζηελευθεριάδης, απόγονος Σινασιτών, μου διαβίβαζε την ευγενική πρόσκληση του πατέρα του κ. Γρηγόρη Χατζηελευθεριάδη να μετάσχω σε μία εκδρομή-επιστροφή στις ρίζες, που οργάνωνε η «Ελληνική Εταιρεία» στην Καππαδοκία…»

Περιεχόμενα
Στον Αναγνώστη 9
Εισαγωγικό Σημείωμα 11
Πέμπτη 27 Απριλίου 2006 15
Παρασκευή 28 Απριλίου 2006 47
Σάββατο 29 Απριλίου 2006 77
Κυριακή 30 Απριλίου 2006 99
Δευτέρα 1 Μαΐου 2006 110