«Βασικά, τ' όνοµά µου δεν είναι ΠΕΝΥ ΤΟ ΖΙΖΑΝΙΟ. Είναι Πηνελόπη Τζόουνς. Το “Ζιζάνιο” είναι ΑΣΤΕΙΟ του µπαµπά µου. Όµως σίγουρα δεν είµαι ζιζάνιο… Απλώς µερικές φορές οι άνθρωποι δεν εκτιµούν τις λαµπρές ιδέες µου!
Θέλω να πω, ήταν ΛΑΜΠΡΗ ΙΔΕΑ το να κυνηγήσουµε ένα ΒΡΙΚΟΛΑΚΑ και ο Κόσµο είπε ότι ο κ. Μπέντλεϊ-Μπάκετ απλώς προσποιούνταν ότι είναι άνθρωπος. Επίσης η γιαγιά Όβεραλ που γενικά δεν βλέπει τη ΘΕΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ χρειαζόταν να ευθυµήσει, άρα δεν καταλαβαίνω γιατί δεν της άρεσε η σούπερ εκθαµβωτική ολική ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΟΥ. Και δεν πειράζει που το νερό πεταγόταν µέχρι το ταβάνι στην κουζίνα, γιατί στο τέλος έσπασα όλα τα ρεκόρ».
Ρυθμοί καταιγιστικοί, γλώσσα εξόχως γλαφυρή, που απηχεί τη σκέψη και το ιδιόλεκτο των παιδιών της σχολικής ηλικίας, ευφάνταστες ιστορίες –γεμάτες σκανταλιές, ανατροπές και ανεξάντλητο χιούμορ, που απευθύνεται τόσο στους μικρούς όσο και στους μεγάλους– είναι μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν τα βιβλία της εφτάτομης αυτής σειράς, που τόσο πολύ αγάπησαν παιδιά και ενήλικοι στο εξωτερικό.
Κάθε βιβλίο περιλαμβάνει τρεις ιστορίες, ενώ η υπέροχη εικονογράφηση της Jess Mikhail ζωντανεύει με τρόπο ανεπανάληπτο την Πένυ και τους υπόλοιπους ήρωες.