Στην άσκηση της Ιατρικής το πιο δύσκολο έργο είναι η διάγνωση. Για να τεθεί διάγνωση, ο εξεταστής θα στηριχθεί σε τρεις παράγοντες: το ιστορικό, την αντικειμενική εξέταση και τις εργαστηριακές εξετάσεις.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια σημαντική μεταβολή. Όσο περνά ο καιρός, ο εξεταστής στηρίζεται περισσότερο στα εργαστηριακά ευρήματα και «περιφρονεί» το ιστορικό και την αντικειμενική εξέταση. Αυτή η μεταβολή είναι δυσάρεστη και οφείλεται κυρίως στο ότι η τεχνολογία έχει σημειώσει μεγάλη άνθηση, ενώ το ιστορικό και η αντικειμενική εξέταση είναι δύσκολα και απαιτούν μεγάλη πείρα. Αυτό, δυστυχώς, οδηγεί σχεδόν στην κατάργηση της εξάσκησης της ιατρικής σκέψης και ο εξεταστής περιμένει τα πάντα από το εργαστήριο, αν και –όπως υποστηρίζεται– με την καλή λήψη του ιστορικού μόνο μπορεί να τεθεί διάγνωση στο 95% περίπου των περιπτώσεων.
Το παρόν πόνημα διαιρείται σε δύο τμήματα. Το πρώτο αφορά μερικές πτυχές του ιστορικού και επισημαίνονται τυχόν παγίδες κατά τη λήψη αυτού. Στο δεύτερο μέρος περιγράφονται με συντομία τα διάφορα φυσικά σημεία και ο τρόπος πρόκλησης αυτών. Αναλύονται, επίσης, οι κυριότερες παθολογικές καταστάσεις, στις οποίες παρατηρούνται τα σημεία αυτά.

Περιεχόμενα
Κεφάλαιο lV Εκδηλώσεις από τους μαστούς και τις μασχάλες 53
Κεφάλαιο V Εκδηλώσεις από την κοιλιά (πεπτικό σύστημα) 61
Κεφάλαιο Vl Εκδηλώσεις από το ουpοποιητικό σύστημα 77
Κεφάλαιο Vll Εκδηλώσεις από τα άκpα 87
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VlΙΙ Εκδηλώσεις από το νευpικό σύστημα 99
Κεφάλαιο lΧ Εκδηλώσεις από το δέpμα 115
Κεφάλαιο Χ Σοκ 135
Κεφάλαιο ΧΙ Οίδημα 139
Κεφάλαιο Χll Zωτικά σημεία 145
Βιβλιογραφία 162