«Βασικά, τ' όνοµά µου δεν είναι ΠΕΝΥ ΤΟ ΖΙΖΑΝΙΟ. Είναι Πηνελόπη Τζόουνς. Το “Ζιζάνιο” είναι ΑΣΤΕΙΟ του µπαµπά µου. Συν το ότι δεν είναι καν αλήθεια ότι είμαι ζιζάνιο... Βλέπετε, η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ με τον Ρούνεϊ, που είναι ο αρουραίος της τάξης μας, ίσως να μην ήταν τόσο μεγάλη ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ, αν δεν ήταν ο Κόσμο Μουν Ουέμπστερ και ο Εκπληκτικός του Λαβύρινθος. ΚΑΙ δεν φταίω καθόλου μα καθόλου εγώ που η γιαγιά έπεσε πάνω στην Πατενταρισμένη Παγίδα για Διαρρήκτες και ένα κοκκαλάκι της έκανε κρακ. ΕΠΙΣΗΣ, εγώ πήγα στο νοσοκομείο τον γάτο μας τον Μπάρι για να αναζωογονήσει τη γιαγιά με τη Δύναμη των Κατοικίδιων. Πού να ξέρω ότι θα ήταν η απόλυτη καταστροφή».
Ρυθμοί καταιγιστικοί, γλώσσα εξόχως γλαφυρή, που απηχεί τη σκέψη και το ιδιόλεκτο των παιδιών της σχολικής ηλικίας, ευφάνταστες ιστορίες –γεμάτες σκανταλιές, ανατροπές και ανεξάντλητο χιούμορ, που απευθύνεται τόσο στους μικρούς όσο και στους μεγάλους– είναι μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν τα βιβλία της εφτάτομης αυτής σειράς, που τόσο πολύ αγάπησαν παιδιά και ενήλικοι στο εξωτερικό.
Κάθε βιβλίο περιλαμβάνει τρεις ιστορίες, ενώ η υπέροχη εικονογράφηση της Jess Mikhail ζωντανεύει με τρόπο ανεπανάληπτο την Πένυ και τους υπόλοιπους ήρωες.